ο άντρας στο πιάνο
παίζει ένα τραγούδι
που δεν έγραψε ο ίδιος
τραγουδάει στίχους
που δεν είναι δικοί του
παίζοντας ένα πιάνο
που δεν του ανήκει
καθώς
οι άνθρωποι στα τραπέζια
τρώνε, πίνουν και συζητούν
ο άντρας στο πιάνο
τελειώνει
δίχως ένα χειροκρότημα
αρχίζει τότε
ένα καινούργιο τραγούδι
να παίζει
που δεν το έγραψε ο ίδιος
αρχίζει να τραγουδάει στίχους
που δεν είναι δικοί του
σε ένα πιάνο
που δεν του ανήκει
καθώς
οι άνθρωποι στα τραπέζια
συνεχίζουν να τρώνε,
να πίνουν και να συζητούν
σαν τελειώσει
δίχως ένα χειροκρότημα
ανακοινώνει στο μικρόφωνο
πως θα κάνει δέκα λεπτών
διάλειμμα
πηγαίνει πίσω
στις ανδρικές τουαλέτες
μπαίνει σε μία
κάθεται
βγάζει ένα τσιγαριλίκι
το ανάβει
νιώθει ευτυχής
που δεν είναι
στο πιάνο
και οι
άνθρωποι στα τραπέζια
που τρώνε, πίνουν και συζητούν
είναι κι αυτοί χαρούμενοι
που εκείνος λείπει
αυτό συμβαίνει
σχεδόν παντού
με τον καθένα και
με τα πάντα
ενώ ο μαύρος κύκνος
φλέγεται στα υψίπεδα
με αγριότητα.
Charles Bukowski
κομπάρσος 