Διαδήλωση
Τρίζεις τα δόντια των ομοίων σου
όταν απειλείς με ιαχές πολεμικές
πως θα κινήσεις γη και ουρανό
για να βρεις τα ξεφτισμένα δίκια σου
ήσουνα νιος και νια και γέρασες
ικανός για όλα
και για τα πάντα δυνατή
κοιτάζοντας μόνο τη δουλειά σου
Τα μάτια σου και η οικογενειακή φωλιά σου!
Με τις φτερούγες των παιδιών
να καψαλίζουν μέσα στις αγκαλιές των γονιών τους
σε κάτι μελλοντικά προσοδοφόρο να μεταλλάσσονται
για να μάθουν να κερδίζουν τη ζωή τους δουλεύοντας
ριγμένα σ’ ένα άρρωστο παιχνίδι διαρκείας
αιώνιων νικητών και αιώνιων συντετριμμένων
Τρίζεις τα δόντια των ομοίων σου
όταν στην εμποροπανήγυρη των αιτημάτων
που εξασφαλίζουν το σατραπικό σου επαγγέλεσθαι
διοργανώνεις μαζώξεις και καμαρωτές παρελάσεις
όταν στο κλεινόν άστυ περιφέρεσαι αλλόφρων
ικετεύοντας να εισακουστεί η πείνα σου
στους ηγεμόνες που διψούν για αίμα
Τρίζεις τα δόντια των ομοίων σου
όταν επικαλείσαι το θεό για τη δράση σου
όταν ορκίζεσαι επανάσταση
στα εθνικά λάβαρα της μνησικακίας
όταν φοράς το ράσο του περιούσιου λαού
για να δικαιώνεις εσαεί την κανιβαλική ψυχή σου
Τρίζεις τα δόντια των ομοίων σου
όταν φωνασκείς νυν υπέρ πάντων ο αιώνιος αγών
σαν ακριβοδίκαιος μονομάχος που τον απέκλεισαν
από την αρένα της επιβίωσης και αποτρελάθηκε
γιατί προσελήφθησαν άλλοι φθηνότεροι κομπάρσοι
στο θέατρο του παραλόγου της ζωής
γιατί βρέθηκαν άλλοι φθηνότεροι μισθοφόροι
να κρατούν ανοιχτές τις επίγειες θύρες της κόλασης
Τρίζεις τα δόντια των ομοίων σου
όταν σπρώχνεις τα άρματα της πρόστυχης λευτεριάς
της χυδαίας δόξας, της λερής τιμής σου
και είναι στους τροχούς χιλιάδες τα νεκρά αδέλφια μου
θαμμένα στα χωράφια που σε ταΐζουν
πνιγμένα στις θάλασσες που σε ταξιδεύουν
μαχαιρωμένα στην καρδιά και πισώπλατα
στα χαντάκια των δρόμων που διαδηλώνεις
για τη δουλειά σου, τα εμπορεύματα
και τα λεφτά σου
Όταν χαμογελώ τα δόντια μου
δε με αφήνουν να ξεχάσω
και πονάνε
άκλαυτα πάνε όλα τ’ αδέλφια μου
στα στρατόπεδα που συγκεντρώνονται
κάτω από τη μύτη σου
και στην κόψη των οραμάτων σου
δε σταματούν να ξεψυχάνε
ένα δικό σου κομμάτι ουρανού
τούς φράζει το στόμα
στης πατρίδος σου το χώμα
γέρνουν τα κεφάλια τους
με τις ανάσες τους να λιγοστεύουν
ακαριαία όμως ανασηκώνουν το κεφάλι
βαθιά μέσα στα μάτια σε κοιτούνε
και ύστερα και ύστερα
μόνο αν τους αφήσεις μόνους
σφίγγουν τα μάτια
τα χείλη σφίγγουν
και πεθαίνουν
lucifugo, a diavolo in corpo
Lucifugo, a diavolo in corpo, Διαδήλωση, ένα ποίημα
κομπάρσος 